Genel gider hesaplaması için muhasebe yöntemleri

Ürün üreten küçük işletmelerin tüm üretim maliyetlerini hesaba katması gerekir. Bu maliyetlerden biri, genel olarak, ürünlere ayrı ayrı izlenemeyen üretim maliyetidir. Küçük işletme sahipleri için, genel giderler toplam ürün maliyetlerinin büyük bir kısmını temsil edebilir. Genel masrafları hesaplamak ve ürünlere atamak için bazı önemli yöntemlerin anlaşılması, şirketiniz için doğru yöntemi seçmenize yardımcı olabilir.

İş emri maliyeti

Birkaç mal modelinden fazlasını üreten küçük işletmeler genellikle iş emri maliyetini kullanır. Bu maliyetlendirme yöntemi, önceden belirlenmiş bir genel gider oranına dayanan ürünlere genel masraflar atar. Şirket yönetimi, bu oranı yılın başında hesaplanan toplam genel masrafları şirket tarafından seçilen bir tahsisat tabanına bölerek hesaplar. Bir tahsisat tabanı, ek yüke göre değişmesi beklenen bir faaliyet ölçüsüdür. Örneğin, emek yoğun olan bir ürün yapan bir şirket, işgücü maliyetleri arttıkça daha fazla genel masrafa maruz kalmayı beklemektedir. Bu durumda, yönetim doğrudan işgücü maliyetini tahsisat tabanı olarak kullanmayı seçebilir, çünkü doğrudan işgücü maliyeti, makineyi işleten çalışanın maliyetini göz önünde bulundurur.

Maliyetlendirme süreci

Portakal suyu ya da benzin gibi homojen bir ürün yapan şirketler, ürünlere genel giderler atamak için işlem maliyetini kullanma eğilimindedir. Bu sistemde, genel masraflar işleme departmanlarına dayalı ürünlere tahsis edilmektedir. Örneğin, bir meyve suyu şirketinin dört işleme bölümü olabilir: sıralama, yıkama, meyve suyu hazırlama ve paketleme. Her bölümde, şirket o bölümde bu yıl için beklenen toplam ek yükü tahmin eder ve ardından bu miktarı o bölüm için uygun bir tahsisat tabanına böler. Eğer sıralama makine tarafından yapıldıysa, sıralama için kullanılacak makine saati gibi bir tahsisat tabanını beklerdik. Bununla birlikte, eğer ambalajlama elle yapılırsa, ambalajlamada emek-temelli bir önlem bekleriz. Bu yöntem, imalat işleminin her bir parçası için en uygun tahsisat tabanının kullanılmasına izin verir.

Faaliyet tabanlı maliyetleme

Faaliyete dayalı maliyetleme veya ABC, dış raporlama için uygun olmasa da, küçük işletme sahipleri, faaliyete dayalı bir yaklaşımla genel masraflar muhasebesinin üretim kararları almak için daha iyi bilgi sağlayabileceğini görebilir. Faaliyete dayalı maliyetleme altında, yöneticiler önce bir ürün üretmeye yönelik faaliyetleri belirler. Örneğin, bir kupa üreticisi ürün tasarımı, parti kurulumu, üretim, paketleme ve müşteri destek faaliyetlerine sahip olabilir. Her bir faaliyet için, şirket, faaliyetle ilgili genel masraf miktarını tahmin eder ve bu maliyetleri, etkinliği yönlendiren ürünlere tahsis eder. Kupa üreticimizde, belirli bir kupanın yalnızca bir kez ürün tasarım maliyetine maruz kalacağını, ancak bu kupaların her partisinin bir toplu kurulum ücretine maruz kalacağını ve her bir kuponun paketlenmesi gerektiğini hayal edebiliyoruz. Faaliyete dayalı maliyetleme sistemleri, küçük işletme sahiplerine genel masrafları ürünlere ayrıntılı bir şekilde uygulayabilmelerinde esneklik sağlar.

Değişken Maliyetleme

Dış finansal raporlama için uygun olmayan değişken maliyetlendirme teknikleri, yöneticilerin şirketlerinin karlılığı hakkında daha iyi kararlar almaları için değişen üretim seviyelerinin net gelir üzerindeki etkilerini ortadan kaldırmasına izin verir. İş emri maliyeti ve süreç maliyeti altında, tüm genel masraflar üretim maliyetleri olarak dahil edilir. Bununla birlikte, üretim seviyelerinin değiştirilmesi, üretilen her bir ürüne tahsis edilen miktarı bozabilir. Örneğin, bir şirket ayda bir widget üretiyorsa ve şirketin kirası 1000 YTL ise, bu gerece üretim maliyeti olarak 1.000 YTL kira gideri atanır. Bununla birlikte, o ay içinde şirketin 1000 widget üretmesi durumunda, her widget'a yalnızca 1 ABD Doları gider atanır. Her iki durumda da kira gideri aynıdır, ancak ürün bedeli çılgınca farklıdır. Değişken maliyetlendirme, bu sabit genel gider maliyetini ürünlere tahsis etmemektedir ve aynı maliyet bozulmasına sahip değildir.

Tavsiye