Hazır Giyim Sektörü Ortaklığı Anlaşması

1996 yılında Başkan Bill Clinton, hazır giyim endüstrisi liderleri, sendika başkanları, insan hakları grupları ve tüketici bekçileri arasında küresel konfeksiyon endüstrisindeki işyeri koşullarıyla ilgili konularda bir tartışma başlattı. Bu tartışmaların sonuçları, Giyim Endüstrisi Ortaklığı Anlaşması veya AIPA'nın oluşturulmasına neden olmuştur. Anlaşma, ortaklık üyelerinin adil işçilik uygulamalarını ve kurumsal hesap verebilirliği teşvik eden bir davranış kuralına uyacağını belirtir.

Çalışma şartları

Konfeksiyon Endüstrisi Ortaklığı Anlaşması'nın oluşturulmasının ardındaki ana ivme, "terlik" kullanımının giysiler üretmek için kullanılmasıydı. AIPA davranış kuralları, işverenlerin, tüm çalışanları için güvenli ve sağlıklı bir iş yeri sunmasının yanı sıra haftada bir çalışma saatini sınırlandırması ve haftada en az bir gün izin vermesi gerektiğini belirtir. Davranış kuralları ayrıca fiziksel, cinsel veya psikolojik taciz veya istismar kullanımını yasaklar.

Işe alma uygulamaları

AIPA davranış kuralları aynı zamanda katılımcı üreticilerin bir grubun diğerine ayrımcılığını teşvik eden herhangi bir işe alım uygulamasına katılmayacağını belirtir. Bu şirketler işe alma, ödeme oranları, sosyal haklar veya işten çıkarma konusundaki kararlarının bir çalışanın ırkından, cinsiyetinden, etnik kökeninden, dini bağlılıktan, cinsel tercihten veya diğer potansiyel ayrımcı faktörlerden etkilenmeyeceğine dair söz verir. Bu kurallar, katılımcı üreticilerin dünyanın herhangi bir ülkesinde kontrol ettiği tüm tesisler için geçerlidir.

Zorla Çalıştırma

AIPA davranış kurallarına imza atan şirketler de zorunlu veya zorla çalıştırılan işçi çalıştıran herhangi bir tesisi kullanmama konusunda hemfikirdir. Bu yasak, köle emeği, hapishane emeği ve girintili emeği içerir. İlgili bir madde, çoğu ülkede çocuk işçiliğinin 15 yaşın altındaki işçiler için kullanılmasını yasaklamaktadır. İşverenler ayrıca, çalışma koşullarında ve ücret oranlarında iyileşmeler sağlamak için çalışanların sendikalar aracılığıyla toplu pazarlık yapma hakkına müdahale etmemeli ve bunlara müdahale etmemelidir.

Ödeme ve menfaatler

AIPA'nın ana odağı, adil ücret ve sosyal haklara verilen önemdir. Katılımcı üreticiler, çalışanlarına ülkenin yasal asgari ücretini veya o çalışanın pozisyonu için mevcut sanayi oranını (hangisi daha yüksekse) ödeme sözü verir. Çalışanlar ayrıca, hangisi daha yüksekse, düzenli olarak saatlik ücretlerinin veya o ülkede belirtilen fazla mesai prim oranına eşit olan fazla mesai ücretlerini almalıdır. İşverenlerin yasal olarak sağlık sigortası ve tatil ücreti gibi ek avantajlar sağlaması gereken ülkelerde, çalışanlar bu yardımları almalıdır.

Tavsiye