Çalışanlar İçin Temel Gizlilik Sözleşmeleri
Çalışanların temel gizlilik sözleşmelerine gizlilik sözleşmeleri, fikri mülkiyet sözleşmeleri veya mülkiyet hakları sözleşmeleri de denilebilir. Adlandırma ne olursa olsun, bir şeye indirgenir: çalışanlar, gizlilikle ilgili belirli koşullara uymayı kabul etmeli ve işverenin ticari ve fikri mülkiyeti ile ilgili bilgileri korumak ve kullanmak için şirket politikalarına uymak zorundadır. Birçok şirket, bu iş için özel mülkiyet haklarıyla başa çıkmak için işveren avukatları tarafından değiştirilebilecek standart anlaşmalar kullanır.
amaç
Yasal olarak, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki çoğu yargı alanı bir şirketin ticari sırlarını veya fikri mülkiyetlerini bir çalışanın yetkisiz ifşa edilmesinden korur. Çalışanın şirketle yazılı bir gizlilik sözleşmesi imzalamaması durumunda, şirketin yasal işlem başlatması halinde mahkemeye hakim olma şansı daha az olabilir. Çalışanın ifşa etmesi yasak olan bilgilerin türü veya türü, tüm özel mülkler gibi sözleşmeye dahil edilirse, çalışan bu sözleşmeyi ihlal ederse şirketin mahkemede başarılı olması daha olasıdır.
Devlet yasaları
Temel çalışan gizliliği sözleşmesi, şirketin bulunduğu veya iş yaptığı eyalet yasalarına uymalıdır. Bir şirketin seçebileceği çeşitli standart formlar olsa da, şirketin danışmanı devlet yasalarına uymasını sağlamak için herhangi bir formu incelemelidir. Örneğin, Wisconsin’de, işverenin korunması için çalışanlar veya genel halk için makul olmamakla birlikte, bu tür anlaşmalar yapılması gerekir; belirli bir zaman dilimini kapsar; ve “makul bir bölge” yi kapsamalıdır.
Temel Anlaşma
Tipik bir anlaşma, çalışanın işveren tarafından istihdam edilirken, hem maddi hem de maddi olmayan bazı gizli, gizli veya özel bilgilere erişimi olduğunu anlayabildiğini belirten bir dil içerebilir. Bu dil mevcut ve gelecekteki müşterileri, yatırımcıları, tedarikçileri ve işverenle iş yapan diğer tarafları da kapsayabilir. Çalışan, bu bilgilerin ticari ve rekabetçi önemini anlamalıdır ve bu bilgilerin yanlış bir şekilde ifşa edilmesi veya kullanılması, maddi zarar, iş avantajı kaybı, üçüncü taraf gizlilik sözleşmesi yükümlülüğü, yasal zarar veya cezai kovuşturma ile sonuçlanabilir.
İstisnalar
Gizlilik anlaşmaları genellikle bir dışlama maddesi içerir. Bu tür hükümler çalışanı aşırı anlaşmalar veya olağan dışı şartlardan korumaktadır. Zaten kamu malı olan veya kamu malı olan bilgiler genellikle hariç tutulur. İstisnalar maddesi aynı zamanda şirkette çalışmadan önce çalışanın bildiği bilgileri de içerebilir; daha sonra üçüncü taraflardan çalışan tarafından yasal olarak alınan bilgiler; veya çalışanın bağımsız olarak geliştirdiği bilgileri.