Duran Varlık Yaşam Döngüsündeki Temel Muhasebe Sorunları

Sabit varlıklar maddi ekipman ve bilgisayarlardan maddi olmayan bilgisayar yazılım programlarına ve telif haklarına veya ticari markalara kadar uzanmaktadır. Sabit bir varlığın türü veya kategorisine bakılmaksızın, tümü iş verimliliğine ve karlılığına katkıda bulunur, hepsinin bir yıldan fazla bir kullanım ömrü vardır ve hepsi zamanla tükenir veya tükenir. Bir işletmenin envanter kalemlerinin bir ürün yaşam döngüsü olduğu gibi, maddi ve maddi olmayan duran sermaye varlıkları da öyledir. Yaşam döngüsü, satın alma ile başlar, tüketim ve bakım ile devam eder ve imha ile sona erer. Bu süre zarfında ortaya çıkan kilit muhasebe sorunları temel olarak finansal raporlama ve varlık değerlemesine odaklanmaktadır.

Edinme Aşaması

Satın alma aşamasında kilit bir konu, sabit kıymet hesabının varlığın gerçek ve ilgili maliyetini yansıtmasını sağlamaktır. Bu aşamada, satın alma kararının alınmasında yer alan yaşam döngüsü maliyeti tahminlerinden çok mutlak maliyetleri dahil etmek önemlidir. İlgili maliyetlendirme, orijinal satın alma fiyatını ve varlığın çalışma durumuna getirilmesiyle doğrudan ilişkili tüm maliyetleri içerir. Bunlar arasında örneğin satış vergisi, nakliye ve teslimat, saha değişiklikleri, kurulum, operatör eğitimi, teknik yardım ve site değişikliğini tasarlama konusunda bir mimarın ücreti gibi profesyonel ücretler bulunmaktadır. Bununla birlikte, ilgili maliyetler genel gider veya idari giderleri içermez.

Bakım Aşaması

Sabit bir varlığın faydalı ömrü boyunca yapılan tamir ve bakım işlemleri, sabit kıymet hesabına aktifleştirilebilir veya büyük harflerle yazılmayabilir. Önemli olan, bakım veya onarımların, sabit varlığın faydalarını artırıp artırmadığını veya daha önce tüketilen faydaları geri kazanıp kazanmadığını belirlemektir. Bu, örneğin, büyük bir iyileştirme veya yükseltme veya büyük bir ekipman revizyonunun aktif hale getirilebileceği ve sabit varlık hesabındaki sabit varlığın maliyetinin bir parçası olarak dahil edilebileceği anlamına gelir. Mevcut performansı korumak için yapılan rutin bakım ve onarımlarla ilgili maliyetler gider olarak kabul edilir ve cari raporlama döneminde gider olarak tamamen gider olarak kabul edilir.

Tüketim ve Amortisman Aşaması

Tüketim, özellikle her raporlama döneminde kullanılan varlığın bir bölümünü muhasebeleştirmek için işletmenin kullandığı amortisman yöntemlerini ifade eder. Kilit konular varlığın kalıntı değerinin tahmin edilmesini ve bir amortisman yöntemine karar verilmesini içerir. Sıfır değeri de dahil olmak üzere herhangi bir miktarda olabilen artık değer, sabit bir varlığın faydalı ömrü sonunda gerçeğe uygun piyasa değeridir. Sabit kıymetin maliyeti eksi, tahmini kalıntı değeri, sabit kıymetin tahmini faydalı ömrü üzerinden toplam amortismanı temsil eder. Amortisman yöntemine ilişkin kararlar, istikrarlı, hızlandırılmış mı yoksa Bölüm 179 amortisman mı kullanılacağına odaklanır. İş politikaları ve sabit kıymet tipi genellikle belirleyici faktördür. Varlığın faydalı ömrü boyunca amortismanı eşit bir şekilde bölen düz çizgi gibi sabit amortisman kolay bir hesaplamadır. Azalan bakiye ve yılların toplamı gibi hızlandırılmış yöntemler, sabit bir varlığın faydalı ömrünün ilk yıllarında daha fazla amortisman olduğunu fark eder ve bu da işletmenin bazı gelir vergisi giderlerini sonraki raporlama dönemlerine ertelemesine izin verir. İşletmenin bir varlığın faydalı ömrü boyunca yayılmak yerine bir yıl içinde tüm amortisman indirimi yapmasına izin veren Kısım 179'daki amortisman, düşük değerli sabit varlıkların değerinin düşürülmesinde faydalı olabilir.

Sabit Varlık Elden Çıkarma

Bir sabit kıymetin elden çıkarılmasında yer alan kilit hususlar arasında kayıtlı amortisman giderinin varlığın satış veya elden çıkarılma tarihi itibariyle geçerli olmasını ve hurda elden çıkarılmasının veya sabit varlığın satışının uygun şekilde kaydedilmesini içerir. Bir varlığın hurdaya çıkarılmasına ilişkin muhasebe prosedürleri, herhangi bir birikmiş amortismanın iptali ve sabit varlığın orijinal maliyetini gerektirir. Varlığın tamamen değer düşüklüğüne uğramaması durumunda, kalan herhangi bir tutar sabit kıymetin elden çıkarılmasında zarar olarak kaydedilir. Sabit bir varlık satarak elden çıkarma işlemine ilişkin muhasebe prosedürleri, alınan tutarın kaydedilmesini ve varlığın elden çıkarılmasından elde edilen herhangi bir farkı kazanç veya kayıp olarak kaydetmeyi içerir.