Birini Emekliliğe Zorlamakla İlgili Kanunlar

Kamu veya özel çalışanların emekliliğe zorlanmasını yasaklayan yasalar. Bununla birlikte, yasaların uygulanması, çalışanı emekliliğe zorlamak için yapılan herhangi bir tacizin eyleminin ve belgelenmesinin kanıtını gerektirir. İşçi yaşı ayrımcılığı iddiaları için mahkeme zorunluluğu var ve bu yasal davalar kesin kararlardan yıllar önce alıyor. Hukuki eyleme itiraz etmek için fonu olan işletmeler emeklilik ayrımcılığına meydan okuyan davalarda avantaj sağlar.

Yaş Ayrımı

Yaş ayrımcılığı, işverenlerin bir çalışanı işe almaması veya terfi ettirmemesi veya bir çalışanı yaşına göre eğitmekten kaçınması anlamına gelir. Bir çalışanı, yalnızca yaşa dayalı erken emekliliğe zorlamak da ayrımcıdır. İşveren ayrımcılığı aynı zamanda bir çalışanın işten çıkarılmasını veya çalışanların şirketin emeklilik haklarını kazanmadan önce işten ayrılmaya zorlanmasını içerir.

Bazı yaş ayrımcılığı açık, ancak yaşa dayalı diğer ayrımcılık biçimleri daha az belirgin biçimler alıyor. Bir şirket, örneğin, artık 40 yaşın üzerindeki çok sayıda üst düzey çalışanı olan bir bölümün hizmetlerini gerektirmediğini iddia ediyor. Firma, kesintilerin nedeninin yeni üretim yöntemlerini içerdiğini, ancak bölünmenin ortadan kaldırılmasının gerçek nedenini açıklıyor yaş ayrımı. Genç işçiler, üst düzey çalışanlar ve yöneticilerle karşılaştırıldığında daha az ücret almaktadır. Üst düzey personel bölümünün ortadan kaldırılması, para tasarrufu sağlar ve ayrıca yaşlı işçilerin resmi emeklilik yaşından önce gitmesine izin vererek, şirketin emeklilik haklarını ortadan kaldırır.

Federal yasalar

1967 tarihli İstihdam Yasasında Yaş Ayrımı Yasası, özellikle “zorunlu emeklilik” olarak belirtilmese de, 40 yaş ve üzerindeki çalışanları istihdam ayrımcılığından korumaktadır. Kanun, eyalet ve federal devlet kurumlarına ve 20 veya daha fazla kişiyi istihdam eden özel şirketlere yaptırımı sınırlandırıyor. Yaşlı işçiler için eşit hakları destekleyen diğer kanun ve düzenlemeler arasında 1978 tarihli Kamu Hizmeti Reform Yasası yer almaktadır. 1990 tarihli Engelli Amerikalılar Yasası I ve V ve 2008 tarihli Genetik Bilgi Ayrımcılık Yasası'nın Başlık II'si (engelli ya da potansiyel sağlığı kapsayan) konular) ayrıca, çalışanlara karşı yaş ayrımcılığının fiziksel veya tıbbi zorluklarla kullanılmasını da yasaklamaktadır.

Yasal Zorluklar

ABD Eşit İstihdam Fırsatı Komisyonu, işverenlerin bir "çalışma ortamı oluşturduğu için kabul edilemez makul bir kişi kalamayacağı" konusunda işçilere mahkeme sorunları koymalarına yardımcı oluyor. Komisyon, çalışanlara zorunlu emeklilik veya taciz şikayeti aldıktan sonra yasal zorlukları doldurmaları konusunda yardımcı olmaktadır. İşgücünü azaltmak için net yazılı politikalar oluşturan şirketler, birçok yaş ayrımcılığı suçundan kaçınırlar. 1991 tarihli Medeni Haklar Yasası, eski bir çalışanın, "kasıtlı istihdam ayrımcılığı" için özel şirketlerden parasal zararlar aramasına izin vermektedir.

Devlet yasaları

California dahil birçok eyalette, işyerinde yaş ayrımcılığına karşı federal yönetmeliklerle uyumlu kapsamlı yasalar vardır. Devletler bazen yaş ayrımcılığını 40 yaşın altındaki çalışanlara yaymaktadır. Teksas gibi diğer eyaletlerdeki yasalar, işverenlerden, İstihdam Yasasında Yaş Ayırımcılığı Yasası kapsamında sağlanan haklardan gönüllü olarak feragat etmelerini istemektedir; Bu federal yasa uyarınca verilen her türlü korumayı geçersiz kılar. Devlet çalışanları yaşa dayalı ayrımcı eylemlere itiraz edebilirler ancak federal yasa uyarınca devlet kurumundan maddi tazminat talep edemezler.