Teşvik Ücreti İş Kanunu
Teşvik ücreti, çalışanları daha yüksek verimlilik elde etmeleri için motive etmek için kullanılır. Çalışanlar genellikle bir projeyi tamamladıklarında veya işverenleri tarafından belirlenen bir üretim hedefine ulaştıklarında teşvik ödemesi alırlar. Bu, çalışanların düzenli ücretine ek olarak. İş kanunu, çalışanlar kazanıldıklarında teşvik ödemesini aldıkları sürece, işverenlerin teşvik ödemesi için kendi hedeflerini ve gereksinimlerini belirlemelerine izin verir. İşverenler, belirli çalışanlar için fazla mesai ücreti hesaplanırken teşvik ücretini de içermelidir.
FLSA Teşvik Ücreti Kuralları
Adil Çalışma Standartları Yasası, ABD'deki ana iş kanunu kaynağıdır ve çalışanların ücretiyle ilgili temel kuralları belirler. Teşvik ücretine ilişkin olarak FLSA kuralları, isteğe bağlı ve isteğe bağlı olmayan teşvik ödemeleri ile bu ödemelerin bir çalışanın düzenli ücret oranının bir parçası olarak değerlendirilip değerlendirilmediğini ayırt eder. Örneğin, işverenle yapılan ödemelerin tutarına ilişkin takdir yetkisini koruyan veya hiç ödeyip ödemeyeceği, rastgele zamanlarda yapılan çalışanlara yapılan prim ödemeleri isteğe bağlı bir teşvik ödemesidir. Bununla birlikte, bir işveren tanımlanmış bir amaca dayanarak bir bonus ödemeye söz verdiğinde, bu zorunlu olmayan bir teşvik ödemesidir. FLSA kuralları uyarınca, çalışanların fazla mesai ödemesi belirlenirken zorunlu olmayan teşvik ödemeleri dahil edilmelidir.
Fazla Mesai Ücreti Kuralları
FLSA fazla mesai ücret kuralları çoğu çalışanı kapsar - genellikle "istisnasız çalışanlar" veya "mavi yakalı çalışanlar" olarak adlandırılır. Muaf olmayan çalışanlara bir çalışma haftasında 40 saatten fazla çalıştıklarında, çalıştıkları her ek saat için düzenli ücretlerinin bir buçuk katına eşit bir saatlik ücret ödenmesi gerekir. Bununla birlikte, çalışanların “düzenli ücret oranı” sadece saatlik temel maaşları değildir; Çalışma haftası boyunca kazanılan teşvik ücretini içermelidir. Bu durumda düzenli ücret oranını hesaplamak, normal saatlik ücretten daha yüksek olan bu çalışma haftası için bir ödeme oranına neden olacaktır. Bu daha yüksek ödeme oranı, fazla mesai ödemeleri yapmak için kullanılmalıdır.
Devlet Fazla Mesai Kuralları
Bazı eyalet iş yasaları, FLSA kurallarından farklı fazla mesai ücreti kuralları içermektedir. Örneğin, Kaliforniya yasalarına göre, bir iş gününde sekiz saat sonra çalışılan her saat için ve bir iş haftasında 40 saat sonra fazla mesai ücreti gerekir. Colorado'da, günde 12 saat ve haftada 40 saat çalıştıktan sonra fazla mesai ücreti gerekmektedir. Devlet kurallarını kullanmak, federal kurallara göre daha yüksek bir ücretle sonuçlanırsa, işveren, fazla mesai ücretini hesaplamak için devlet kurallarını kullanmalıdır. Federal kural, yalnızca devlet kuralları düşük bir ücretle sonuçlanacaksa kullanılması gereken ülke çapında asgari standardı belirler.
Diğer Hususlar
İşverenler, sık sık - ücretli tatiller, tatiller, hasta günleri veya diğer avantajlar gibi - çalışanları cezbetmek veya korumak için teşvikler sağlar. FLSA bu tür teşvikleri düzenlemez veya bir çalışanın düzenli ücret oranının bir parçası olarak düşünmez. Bir çalışanın ücretinin bir parçası olarak kabul edilmeyen diğer teşvik türleri arasında, emekliliğin teşvik edilmesi veya istihdamın sona ermesi durumunda serbest bırakma imzalanması için ödemeler bulunabilir.